Almanda
Taniec pochodzenia niemieckiego. W XVII wieku tańczona w spektaklach baletowych, pod koniec XVIII wieku królował na salonach jako forma tańca parowego ze skomplikowanym i wymyślnym trzymaniem rąk. Wywodząca się z tradycji niemieckich tańców ludowych, zachowuje ich charakterystyczne figury i układy choreograficzne.
Opis
Taniec pochodzenia niemieckiego. W XVII wieku tańczona w spektaklach baletowych, pod koniec XVIII wieku królował na salonach jako forma tańca parowego ze skomplikowanym i wymyślnym trzymaniem rąk. Wywodząca się z tradycji niemieckich tańców ludowych, zachowuje ich charakterystyczne figury i układy choreograficzne.
W XVII w. almanda była tańcem scenicznym, co możemy stwierdzić na przykładzie jedynej zachowanej choreografii Pecoura, zapisanej systemem Feuilleta, tańczonej w Balecie Jean-Baptiste Lully’ego Fragments de M. Lully. Występuje tutaj słynna figura Tour d’allemande oraz inne charakterystyczne kroki z repertuaru Belle danse. Tempo tej kompozycji jest dość szybkie, a jej charakter wesoły, żywy.
W II połowie XVIII w. almanda królowała na salonach Europy jako taniec towarzyski wykonywany przede wszystkim na balach. W tej wersji taniec wykonywany był w parach. Największe znaczenie miały w nim ujęcia splecionych rąk partnerów, zaczerpnięte z niemieckich tańców ludowych. W skomplikowanych figurach wykonywanych w duecie kroki są dość proste i ich schemat powtarza się wielokrotnie. Są to przede wszystkim posuwiste kroki double i kołyszące balancé, a także opisane przez Pierre’a Rameau chassés de l’Allemande, balonnés, battements.
W zbiorach almand zanotowanych przez La Cuisse’a, Dubois, Guillaume’a odnaleźć można bardzo dużą liczbę zróżnicowanych choreografii, w których pojawia się nowy element – wirowanie w parze, co przywodzi na myśl jedną z figur wczesnego walca. W XIX w. almanda stała się ważnym elementem modnych kontredansów.
Bibliografia
- Agnel Romana, Podstawowe formy tańca dworskiego w okresie Baroku [w:] W kręgu tańca barokowego, red. P. Grajter, Łódź, 2007.
- Conté Pierre, Danses anciennes de cour et de théâtre en France, Paris, 1974.
- Drabecka Maria, Tańce historyczne, t. IV, Warszawa, 1984.
- Larousse-Bordas, Dictionnaire de la danse, Paris, 1999.
