Walczyk
Opis
nazwa pochodzi od niemieckiego słowa Walz (wirowanie). Tańczony jest w dowolną ilość par w metrum ¾ lub 3/8 po obwodzie koła drobnymi krokami w umiarkowanym tempie. Zmianę kierunku wirowania sygnalizuje się zazwyczaj tzw.: przytupami. Walczyk jest jednym z najpopularniejszych tańców w Polsce i praktycznie w każdym regionie ma swoją miejscową odmianę. Na Ziemi Lubuskiej nazywany jest walcerkiem, na Kurpiach okrąglockiem, zaś na Śląsku waloszkiem. Swoją popularność zawdzięcza dużej swobodzie w kreowaniu nowych figur tanecznych oraz tekstów do melodii. Czasami nazywany jest również od pierwszych słów piosenki np.: „Zielona rutka”. Najbardziej znaną w naszym kraju piosenką walczykową jest natomiast „Szła dzieweczka do laseczka, do zielonego”.
Bibliografia
- Dąbrowska, Grażyna W. Tańce Kurpiów Puszczy Zielonej. Warszawa: CPARA, 1967.
- Drabecka, Maria; Krzyżaniak, Barbara; Lisakowski, Jarosław. Folklor Warmii i Mazur. Warszawa: Centralny Ośrodek Metodyki Upowszechniania Kultury, 1978.
- Glapa, Adam; Kowalski, Alfons. Tańce i zabawy wielkopolskie. Wrocław: PTL, 1961.
- Marcinkowa, Janina; Sobczyńska, Krystyna. Folklor Górnego Śląska. Warszawa: Centralny Ośrodek Metodyki Upowszechniania Kultury, 1973.
Muzyka
- „Walc Wądołowskiego”