Muzyka do pobrania – „Polka drobna w lewo"

Polka jest jednym z najpopularniejszych tańców ludowych na całym obszarze naszego kraju. W różnych regionach Polski tańczona była jednak w nieco odmienny sposób, co znajdowało odzwierciedlenie w nazwie tańca. Prezentowana tu polka w lewo jest rzeszowskim wariantem polki. Jest tańcem dwuczęściowym granym w żywym tempie w metrum 2/4 w dowolną ilość par ruchem wirowym po kole.

Sposób poruszania się w tańcu charakteryzuje rozluźnienie ciała, przy czym większość tańców jest tańczona na całych stopach tzw. „krokiem suwanym”, nogi w kolanach są lekko ugięte. Ważna w tym tańcu jest również postawa wyprostowana z lekko wzniesioną głową. Często powtarzanym ruchem tancerzy jest potrząsanie otwartą dłonią ręki uniesionej w górę w pewien sposób symbolizujące pozdrowienie innych tańczących. W polce pojawiają się często również kroki akcentowane: skoki, przytupy, uderzenia dłonią w kolano oraz pokrzykiwania, pogwizdywania i nawoływania różnego rodzaju np.: „równo chłopoki, a równo", „na odwyrtke", „pod wykrętke". Polka swoją popularność zawdzięcza dużej swobodzie interpretacyjnej podczas tańca.

Haszczak, Alicja. Folklor taneczny Ziemi Rzeszowskiej. Warszawa: Centralny Ośrodek Metodyki Upowszechniania Kultury, 1989.
Leszczyński, Stanisław. Tańce lubelskie. Lublin: Polonijne Centrum Kulturalno-Oświatowe UMCS, 1980.
Marcinkowa, Janina; Sobczyńska, Krystyna. Tańce Beskidu i Pogórza Cieszyńskiego. Warszawa: Centrum Animacji Kultury, 1996.
Michalikowa Lidia; Chrząstkowska, Zofia, Chrząstkowski, Stanisław. Folklor Lachów Sądeckich. Warszawa: Centralny Ośrodek Metodyki Upowszechniania Kultury, 1974.