owijok
tańce niestylizowanemapaNazwy poboczne lub regionalne:
oberek
Owijok to sieradzka odmiana oberka, najpopularniejszego tańca na tym terenie. Nazwa tańca wywodzi się od ruchu wirowego tańczących par.
Wykonywano go przy wszelkich nadarzających się okazjach na weselach, ale też na każdej zabawie, i mogła w nim uczestniczyć dowolna ilość par, które wirowały po kole. Owijoka najczęściej rozpoczynała jedna para, która stojąc przed muzykantami, zamawiała taniec śpiewem a cappella albo słownym zawołaniem: „muzykanty, zagrejta mi owijoka”. Pozostali tancerze za „zamawiającą” parą stopniowo włączali się do tańca, wirując gładko, bez podskoków.
Dekowski, Jan P.; Szrama, Antoni. Folklor Ziemi Łódzkiej. Warszawa: Wydawnictwo Katalogów i Cenników, 1970.
Wróblewski, Zygmunt. Sieradzkie tańce i zabawy. Łódź: Łódzki Dom Kultury, 1961